Osada/Obozowisko na Północy

[MistrzGry]

Zrujnowana osada wokół której postawiono wielkie obozowisko mieściła się między dwiema rzekami wpływającymi do krainy.  Osada która została po zrujnowaniu opuszczona a następnie odzyskana przez ermenów, w której teraz zaledwie cztery drewniane budynki o kamiennych fundamentach nie trwały wciąż w ruinie.

Jeden z nich był niewielką budowlą która kiedyś mogła służyć za domostwo, a teraz służyła jako strzeżona mała sala obrad między tymi którzy władają tą kotliną. Wiecznie strzeżona przez trzech ermenów, każdego będącego z innej kasty, wspólnie strzegli by nikt bez upoważnienia nie mógł wejść do środka by przeszkodzić w obradach bądź węszyć pośród najcenniejszych ermeńskich skarbów. Ta budowla zdawała się być także odizolowana od obozowiska bowiem żaden namiot ani inny budynek nie stał koło niej.

Drugi budynek podobnie niewielki jak poprzedni był także odizolowany od reszty obozowiska z tą różnicą że wokół niego były postawione trzy spore namioty oraz niewielki rów okrążający je wraz z budynkiem. Rów ten oddzielał teren strzeżony przez viribusów od reszty obozowiska, bowiem budynek jak i namioty jakich strzegli były składami broni, pancerzy oraz spichlerzem kotliny. Nikt nieproszony nie miał prawa przejść przez rów stanowiący pewnego rodzaju granice bezpieczeństwa.

Trzecim budynkiem była długa hala będąca miejscem zgromadzeń dla ludu, mogło pomieścić kilkadziesiąt ermenów którzy szukających schronienia przed pogodą bądź pragnących towarzystwa bądź jedzenie pod ciepłym dachem. Były do niego dwa wejścia po dwóch przeciwnych końcach budynku. W środku można było już dostrzec cztery wielkie kolumny stojące w jednym szeregu przechodzącym przez środek budynku, stanowiły one podpory dla szerokiego i grubego dachu. Między kolumnami mieściły się kamienne kręgi w których płonął ogień ogrzewający całą budowle oraz wypełniający ją zapachem grillowanego bądź pieczonego mięsa czy ryb będących głównym luksusem kulinarnym osiągniętym przez ermenów.

Czwartą oraz największa budowlą był magazyn, szeroki ale w szczególności długi na kilkadziesiąt metrów w którym trzymano wszystkie podstawowe dobra i surowce kotliny które trzeba było chronić przed pogodą czy ptactwem. Mowa było o skórach, różnych przyborach, drewnie i masie innych rzeczy potrzebnych do życia i których wyjątkowo ermeni mieli wystarczająco. Do magazynu prowadziły dwa wejścia, jedne małe boczne drzwi ledwo widoczne między masą namiotów oraz drugie główne większe i dwu częściowe wrota jak do stodoły wykonane z drewnianych belek jak cała ta budowla. Wszystkie te wejścia oczywiście były zazwyczaj strzeżona przez artosów.

Cała reszta osady to były w większości ruiny po których pozostawiono jedynie skalne fundamenty. W pozostałej większości były to już jedynie gruz. Poza tym było to wielkie obozowisko pełne różnej wielkości i kształtów namiotów ze skór i patyków.

[Nimarus]

- Ekhem... - Nimarus stanął i chrząknął próbując skupić uwagę słuchających. - Do nocy musimy przetrząsnąć całą tą ruinę. Jeżeli do jutra nikt się nie znajdzie to zabieramy się za kolejne sprawy, niestety nie możemy sobie teraz pozwolić na opóźnienia... sami widzieliście co się stało więc pewnie rozumiecie że musimy się sprężyć. Zaczynając od najoczywistszych spraw najpierw zajmiemy się przeszukaniem całej powierzchni wraz z każdymi ruinami domów pod którymi mógł się ktoś uchować, następnie zaczniemy sortować ten cały bajzel. Trzeba posortować drewno które da się wykorzystać od reszty. - Rozglądając się wokół siebie zastanowił się co by było najwłaściwszym wyborem. Widząc Nimarusa można było powiedzieć że jemu również nie było łatwo, jednak nadal trzeba było brnąć dalej. Nie tracąc ani jednej chwili dalej zaczął mówić. - Wiem że nikomu z nas jest łatwo, ale potrzebuje dwóch zdolnych osób które są w stanie poprowadzić grupy ludzi pod moimi rozkazami. -


[Nimarus czekał na odpowiedź by dalej móc rozdzielać zadania]

[MistrzGry]

Najpewniej do tego zadania idealnie nadała by się Arthia...może nawet Tesla, niestety obie były teraz niedostępne. Z tłumu nikt nie wyglądał na chętnego do czasu od jeden mężczyzna wyszedł z tłumu. Proste granatowe włosy do ramion, prawe oko miał czarne a lewe było zasłonięte grzywką, był on wysportowanej budowy ciała o wzroście 180 centymetrów, ubrany natomiast był w pełni ciemny skórzany pancerz. Stanął przed tłumem w milczeniu, czekałeś jeszcze chwilę czy ktoś jeszcze wyjdzie, niestety nie doczekałeś się tego. Widać sam musiałeś przejąć obowiązki drugiego.

[Nimarus]

Widząc chętnego lekko się uśmiechnął, jednak odwracając wzrok od niego przeleciał po każdym wzdychając wewnątrz siebie. Na ogół wyglądał na przykładnego Ermena, pytanie czy zdołał pokierować Ermenami przy tym zadaniu... nie namyślając się zbyt długo nad tym powiedział. - zajmiesz się się grupą która zacznie szukać rannych  wokół osuwiska, ja wezmę kilku ludzi i zaczniemy sprawdzać każdy uszkodzony bądź zawalony dom, następnie  do was dołączymy, gdyby coś się działo to masz mi to natychmiast zgłosić. - nie tłumacząc zbyt długo Nimarus wziął się do pracy.

[MistrzGry]

Ermen wykonał gest by inni ruszyli za nim, wtedy rozdzieliliście się na dwie mniej więcej równe grupy. Jedna ruszyła do gruzowisk a druga została przeszukiwać zniszczone chat, z których wyciągano w większości trupy, jedynie nieliczne ciała były nieprzytomnymi ludźmi.

Dołującą atmosferę po krótkiej chwili wywiało wołanie o pomoc przez kilku Ermenów z chaty ze zawalonym dachem.

[Nimarus]

Nagle ruszył przed siebie biorąc jego część grupy, chciał sprawdzić sytuację w której są Ermeni znajdujący się w budynku z zawalony dachem. Zbyt wielu ludzi było zaginionych bądź nie żyło, nawet tamta dziewczyna, Tesla.. Od czasu tych wydarzeń jej nie widział. Myśląc o tych sprawach przyspieszył kroku.

[MistrzGry]

Wchodząc do środka ujrzałeś martwego/nieprzytomnego Ermena który od pasa w dół był przygnieciony belkami które stanowiły wcześniej podporę dla sufitu. Jedenz twych ludzi powiedział że był wciąż żywy, lecz potrzebowali więcej ludzi by go uwolnić. Na jednym z bali było widać ślad po wbitym jakimś ostrzu.

[Nimarus]

- Szybko, lećcie po więcej ludzi! Musimy go uratować! - Powiedział Nimarus bez zastanowienia. On sam podszedł do Ermena przywalonego kłodą rozglądając się wokół - Zanim przyjdzie reszta, opowiedział byś mi co tu się stało? Oczywiście jeżeli jestem w stanie ci jakoś teraz pomóc - powiedz. - Zapytał zaniepokojony Nimarus nie przestając rozglądać się co jakiś czas wokół siebie za innymi Ermenami.

[MistrzGry]

Nieprzytomny Ermen wciąż się nie budził. Szybko przybyło wystarczająco ludzi by podnieść bale i wyjąć rannego spod nich, zrobiono to prawie natychmiast. Nie zajęło to wiele czasu, Ermen był wolny ale wciąż nie przytomny a jego nogi całe sine. Nie wiadomo jak długo był przywalony tym wszystkim, ktoś w tle mówi że to nie obejdzie się raczej bez żadnego ubytku na zdrowiu. Może być w tym wiele racji patrząc na te wręcz fioletowe nogi od niedokrwienia.

[Nimarus]

- Nie zostawimy go tutaj, jak się obudzi najpierw go przepytamy. Niech dwóch ludzi zaniesie go do reszty by się nim zajęli, reszta idzie ze mną. - Nimarus skierował się do kolejnego domu, następnie mając w planach rozejrzenie się po obrzeżach wioski, ciągle go zastanawiało gdzie jest Tesla... właściwie nie widział tej dziewczyny od początku tego całego wydarzenia.

[MistrzGry]

Dwóch Ermenów zaniosło nieprzytomnego do chaty zgromadzeń. Ruszyłeś najpierw do długiego domu gdzie trzymaliście drewno i wszelkie drewniane wyroby(takie co by się przez wejście zmieściły), była tam na końcu chaty przetrzymywana Nekrinka było ją ledwie widać w świetle jednej pochodny. Nie była póki co strzeżona, ale po jej stanie nie było widać by zamierzała uciekać teraz, leżała praktycznie skulona pod ścianą. Nikogo innego w chacie nie było. Na obrzeżach wioski nie jedynie kilka trupów przeszytych strzałami, po Tesli ani śladu.

[Nimarus]

Spojrzał się z ciekawością w oczach w strone Nekrinki, pomyślał czy by teraz nie spróbować się z nią jakoś porozumieć. Prawdę mówiąc były aktualnie ważniejsze sprawy na głowie niż spoufalanie się z wrogiem... dlatego też wzdychnął sam do siebie. Podszedł jedynie na chwile sprawdzić stan Nekrinki. (coś w stylu czy było widać że rany się goją, jak wygląda aktualnie itd.) Po tym zawrócił i poszedł dalej szukać Tesli jak i reszty zaginionych.

[MistrzGry]

Lód który był na wcześniej wielu ranach, potłuczeniach itd się skruszył sparował dawno temu. Po ranach zostały tylko ślady które wydawały się powoli znikać. Poza tym nic się nie zmieniło, krwisto czerwone symbole/tatuaże na jej ciele wciąż były nietknięte, jakby rany w miejscach gdzie są tatuaże nie spowodowały ich zniknięcia po zagojeniu się. Czarne końcówki jej włosów wydawały się być dłuższe niż wcześniej, poza tym nic więcej.

Na obrzeżach wioski nie jedynie kilka trupów przeszytych strzałami, po Tesli ani śladu. Jednakże jedna z ekspedycji po drewno właśnie wyłoniła się zza ściany gór idąc wzdłuż brzegu zachodniej rzeki. Wydawało się że są wszyscy, nawet trochę więcej można powiedzieć.

[Nimarus]

Nimarus poszedł w stronę nadchodzącej grupy. Niedaleko przed nimi stanął rzucając wymownym wzrokiem na pierwszego którego prowadził. (coś w stylu dowódcy grupy) Oczekiwał że zacznie ktoś mówić, w końcu coś się również stało na tej ekspedycji i oczekiwał raportu!

[MistrzGry]

Przywódca ekspedycji kazał się reszcie zatrzymać nad brzegiem rzeki by odpoczęli po czym podszedł złożyć Ci raport.
-Dziwna mgła jak i niepokojące dźwięki zmusiła nas do schronienia się w jaskini gdy wracaliśmy z ekspedycji, jednakże po drodze znaleźliśmy więcej Ermenów którzy nie pochodzą z naszej wioski. Wydaje się że wędrowali po Nestrum jako koczownicy i sądzili że są sami w tych górach, może powinniśmy zostawiać po drodze jakieś znaki prowadzące do doliny dla takich grup?-
Spoglądając zza przywódce w stronę jego grupy ujrzałeś że jest co najmniej 10 nowych ludzi, gdyż było wszystkich około 20 a ekspedycje wysyłane na północ licząc zazwyczaj 10 Ermenów(o ile dobrze pamiętam).

[Nimarus]

Nimarus sekundę przemyślał to co powiedział prowadzący ekspedycją po czym odpowiedział.
- Nie jest to zły pomysł... nasi wrogowie i tak wiedzą gdzie się znajdujemy, tak więc właściwie nie było by z tym problemu. Mógłbym zostawić tą sprawę tobie? Oczywiście po odpoczynku i tym podobnym. - Obrócił się w kierunku wioski rozglądając się.
-Jak sam pewnie widzisz ponieśliśmy wielkie straty, co więcej wielu nie żyję bądź jest zaginionych. Dlatego też prosił bym też byście wraz z rozstawianiem znaków rozglądali się za zaginionymi, mam nadzieje że nawet jeżeli uciekli to będą jeszcze niedalekiej odległości od wioski. - Zwracając się do przywódcy ekspedycji było widać smutek w jego oczach z tej straty którą poniosła cała wioska.

[MistrzGry]

Przywódca ekspedycji przyjął to z zimną krwią, wydawać by się mogło że nie przejął się tym tak jak inni, może wszystkie osoby na którym mu zależało były częścią ekspedycji której był przywódcą. Jeśli tak to chyba nawet lepiej, w takiej sytuacji trzeba trzeźwych na umyśle. Ruszył on po tych informacjach do swoich ludzi, posyłając nowych Ermenów do twojej grupy poszukiwawczej a ze swoimi poszedł do gruzowisk, tam gdzie była druga grupa.

[Nimarus]

Spojrzał na odchodzącego Ermena myśląc że powinien wziąć z niego przykład i zacząć myśleć przejrzyściej, opłakiwanie nie zwróci im życia. Nimarus wychodząc z takiego założenia ruszył przed siebie dalej przeszukując ruiny w celu znalezienia ocalałych, jak i sortowania wciąż użytecznych rzeczy. W końcu nadal musiał odnaleźć Tesle.

[MistrzGry]

Wśród ruin samemu już żadnych kolejnych ocalałych nie znalazłeś z użytecznych rzeczy to samo drewno z których zostały zbudowane chaty można wykorzystać na wiele sposobów. Po Tesli wciąż ani śladu.

[Nimarus]

Ehhh... Nimarus był zawiedziony faktem że nikogo więcej nie odnalazł, jednak nie poddawał się. Zostawił kilku ludzi do zbierania drewna, następnie idąc sprawdzić jak się sprawuje kolejna grupa w drodze do tych metalowych ruin.

[MistrzGry]

Ruszyłeś do gruzowisk, byłeś wstanie zauważyć że nikt stalowych konstrukcji nie sprawdzała ani się nie zbliżał nawet, skupili się zdecydowanie na rozgrzebywaniu ze skał w poszukiwaniu kogokolwiek lub czegokolwiek. Byłeś wstanie zauważyć na samym środku tego pola gruzowisk kilku siedzących rannych wyciągniętych prawdopodobnie z gruzowisk.

Osoba która dowodzi tą grupą zajmowała się teraz właśnie rannymi.

[Nimarus]

Nimarus zszedł do dowódcy grupy mówiąc w jego stronę. - Nikogo nie znaleźliśmy niestety, jednak jedna z grup wróciła z wyprawy wraz z nowymi Ermenami i wpadła na plan budowy oznakowania do naszej wioski... Odrazu im to zleciłem, w końcu nie wiadomo ilu jeszcze błąka się po górach. Teraz myślę wyruszyćw kierunku tych stalowych konstrukcji, w końcu kiedyś trzeba je zbadać... a u was jak idzie? Potrzebujecie więcej ludzi eee.... - Zatrzymał się w trakcie mówienia zdając sobie sprawę że zapomniał jego imienia, bądź nie znał - Przepraszam, mógłbyś mi się jeszcze raz przedstawić? Przez to wszystko wokół można się nieraz pogubić w myślach.. -

[MistrzGry]

-Kilku rannych się udało odzyskać z tych wszystkich gruzów, poza tym sam zniszczony sprzęt i martwi... Nie trzeba nam więcej, ostatnio właśnie doszło dziesięciu ludzi z ekspedycji do nas,-

Wskazał na miejsce gdzie leżeli ranni a potem trochę dalej na obrzeżach tego miejsca stertę śmieci a koło trupów.

Skłonił się lekko z ręką na sercu przedstawiając się pierwszy raz.

-Perses-

[Nimarus]

Spojrzał na wskazaną przez Presesa sterte trupów z demotywacją w oczach i powiedział. - No dobrze... w takim razie ruszamy ku tym stalowym konstrukcją, czas sprawdzić czym dokładniej są. Gdy wrócimy zajmiemy się wszystkimi zmarłymi wspólnie, każdy z nich zasługuje na odpowiedni pochówek. - nie zwlekając ruszył ku konstrukcji wraz z swoją grupą.

[MistrzGry]

Ruszyliście ku ruinom które wcześniej były nienaturalną skalną ścianą z 'pólkami' i schodami. Metalowa prawie czarna konstrukcja nie wydawała się być jakoś mocno uszkodzona, była to prawie jednolita bryła metalu w której wyrzeźbiono schody, balkony, półki, otwarte pomieszczenia w których raczej nic nie ma, ale zawsze można tam wejść i się przekonać.

[Nimarus]

Widząc z bliska tą konstrukcje, Nimarus tym bardziej był nią zaciekawiony rozglądając się po wszystkich zakamarkach. Tak więc zaczął sprawdzać każdą półkę, balkon jak i otwarte pomieszczenie. Przed rozpoczęciem sprawdzania wykrzyknął do swojej grupy. - Uważajcie na czym stąpacie i po odnalezieniu czegoś macie mnie natychmiast poinformować. -

[MistrzGry]

Wszystkie były praktycznie puste, nic w nich nie było. Rozglądanie się trwało kilka godzin, jedyne co znaleźli ty i twoi ludzie to rozłupane skały które nie spadły na ziemie odrywając się od metalu podczas tamtego wybuchu. Jednakże w otwartym pomieszczeniu które było kiedyś twoją jaskinią było widać wyryte drzwi na samym końcu pomieszczenia, jednakże brakowało klamki czy czegokolwiek co by mogło je otworzyć. Cała metalowa konstrukcja była wszędzie praktycznie nienaruszona.

Przeszukiwanie struktury obyło się bez wypadku... No może oprócz jednego Ermena która spadł z wyższych pięter konstrukcji uderzając raz w jeden balkon z którego już zleciał na ziemie. Fakt że po uderzeniu w balkon przestał krzyczeć i się ruszać spowodował że wszyscy uznali go już za rannego, natomiast ty zostałeś na najwyższym pomieszczeniu gdzie są tajemnicze drzwi których nijak otworzyć.

[Nimarus]

Nimarus przez chwile przed drzwiami zastanawiając się co mógłby zrobić, próbował sobie przypomnieć coś co mogło by mu teraz pomóc.. po czym jego wyraz twarzy nagle się zmienił z zamyślonej w taki jakby miał już coś na myśli. - No cóż, warto dać temu szanse. - Mówiąc to podszedł do drzwi dotykając jego zmienioną dłonią powierzchni drzwi, zamknął oczy próbując sobie wyobrazić uczucie które przeżył zaraz po zanurzeniu w jeziorze.

[MistrzGry]

Ręka wciąż była niczym normalna Ermeńska ręka, nie zaczęła pękać a drzwi się nie ruszyły. Żadnych efektów.

[Nimarus]

Nie poddając się spróbował ponownie tym razem skupiając się bardziej na swojej ręce, tym samym próbując użyć tej niezwykłej mocy zawartej w jego ramieniu.