Ei

[Ei]

صـ‎ Ei
صـ‎ RASA: człowiek
صـ‎ WIEK: 25
صـ‎ PŁEĆ: kobieta
صـ‎ WYGLĄD:
صـ‎ - WZROST: 165
صـ‎ - BUDOWA CIAŁA: standardowa, niezbyt umięśniona
صـ‎ - SKÓRA: jasna
صـ‎ - OCZY: błękitne
صـ‎ - WŁOSY: gęste, sięgające talii
صـ‎ - CECHY SZCZEGÓLNE: wtopiony w skórę na wysokości mostka artefakt jaśniejący na biało sprawiający, że pobliskie żyły również się odznaczają podobnym blaskiem, szczególnie podczas korzystania z niego, kilka starszych i nowszych blizn tu i ówdzie

---

صـ‎ HISTORIA I POCHODZENIE:

Niegdyś Eiris, dziedziczka jednego z potężniejszych rodów w kraju i oczko w głowie rodziny za sprawą odziedziczonego po przodkach daru. Została wysłana do Akademii na wyspach, aby doskonalić swe zdolności. Początkowo nie podobały się jej tamtejsze nauki, wolała polegać na własnej mocy a nie czasem zawodnych i wymagających długoletnich studiów metodach tradycyjnych. W końcu jednak i do nich się przekonała, ba, nie tylko przekonała, ale i zaangażowała w prowadzone badania naukowe i eksperymenty.

Po zakończonej nauce niezwłocznie wróciła do domu i rzuciła się w wir dalszych badań nad plagą trawiącą wówczas kontynent. Same jej i innych uzdrowicieli niestety nie wystarczały, aby pomóc wszystkim a sama zaraza rozprzestrzeniała się zbyt szybko. Eiris poświęciła się próbom stworzenia lekarstwa, postępy jednak były powolne a sytuacja pogarszała się z dnia na dzień. W końcu został wydany dekret skazujący wszystkich chorych na śmierć. Mieli oni zostać zabici następnego dnia i spaleni, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się plagi. Eiris błagała o danie jej większej ilości czasu, jednak rząd był nieubłagany. Musiała zatem podejść do tematu od innej strony, w końcu pośród skazanych na śmierć znajdywali się również jej przyjaciele i rodzina. Nie mogła dać im umrzeć.

Wiedziała, że na znalezienie lekarstwa miała za mało czasu a jej własna moc nie była wystarczająca, aby wszystkich wyleczyć. Musiałaby wybierać a na to nie mogła przystać. Było jednak coś, co mogło zmienić sytuację. Biały kryształ, artefakt należący od pokoleń do rodziny królewskiej i zapewniający jej krajowi przewagę militarną, mógł on bowiem wielokrotnie zwiększyć moc jego właściciela. Dlaczego zatem nie został wykorzystany wcześniej w dobie takiego kryzysu? Kryształ był bowiem scalony z ciałem jego właściciela a usunięcie go równałoby się śmierci danego człowieka. Eiris nie myślała jednak jasno popełniając królobójstwo, nie zastanawiała się nad potencjalnymi konsekwencjami swoich działań. Liczył się tylko czas. Czas, którego jej zabrakło, bowiem gdy już udało jej się połączyć z kryształem, po zarażonych pozostały jedynie płonące stosy.

Porzuciwszy swoje poprzednie życie Ei musiała uciekać z kontynentu, za ocean, w jej kraju groziła jej bowiem kara śmierci. Dzięki pewnemu szczęśliwemu zrządzeniu losu i zapoznaniu się z lokalną szajką udało się jej ułożyć życie na nowo. Może nie było perfekcyjne, może nie żyła już w takich luksusach jak kiedyś, ale przynajmniej żyła. Za dnia leczyła bogatych mieszczan i pomniejszych szlachciców z czyraków i przeziębienia, po nocach zaś studiowała i zaczytywała się w księgach ciągle poszerzając swoją wiedzę w strachu przed powtórką katastrofy sprzed lat. Nie chciała być znowu bezsilna.

W końcu jednak wpadła, dopadli ją wysłannicy królewscy, którzy od lat poszukiwali dziewczyny na kontynencie i poza nim, aby odzyskać artefakt. A jak wiadomo jego wyjęcie wiązałoby się z jej śmiercią. Ostatnie co Ei pamięta to ucieczka wąską uliczką z niewielką torbą z najprzydatniejszymi rzeczami i świst strzał przelatujących jej koło uszu.

صـ‎ CHARAKTER:
Nie jest złą osobą, ale chyba i jednoznacznie dobrym nie można nazwać kogoś, kto nie zawaha się przed morderstwem w imię "większego dobra". Stara się postępować słusznie i często spędza zbyt dużo czasu na przemyśleniach. Ciekawa świata i żądna nowej wiedzy, czasem nawet zbyt mocno.

IE

#00ffff